Σύννεφα

Ο χρόνος σταμάτησε απότομα

και γω έμηνα πάνω στο λευκό μου συννεφάκι

ήταν πολύ όμορφα εκεί για να το νιώσω

ήταν πολύ όμορφα εκεί για να φανεί η αλλαγή

Σιγά σιγά τ'αστέρια φάνηκαν

σιγά σιγά και το φεγγάρι

αλλά το σύννεφο με κάλυπτε

και δε κατάλαβα πως έπρεπε να αλλάξω και εγώ πάλι

Σιγά σιγά τ'αστέρια έπεσαν

σιγά σιγά το φως χανόταν

το σύννεφο μου λίγο αρέωσε

μα ακόμα η Γη μακριά φαινόταν

Και το σιγά γίνηκε γρήγορα

το σύννεφο μου έγινε μπόρα

και όταν στη Γη σκληρά ακούμπησα

ήταν αργά ν'αλλάξω τώρα

ΜαρΙΕλ

Βραδινά ημερολόγια

Βράδια που του ζητάς συγχώρεση και καταδίκη
Βράδια που τρέχεις με το μαχαίρι ξέσκεπο
να σημαδεύει το θεό
Βράδια που η αγάπη του γιατρεύει το κορμί σου
Και η ανάσα του ναρκώνει τους φόβους σου
Βράδια που κάνεις βόλτες στη παραλία
ντυμένη με φτερά και διαγωνίζεσαι τους γλάρους
Βράδια που ψάχνεις να χαθείς και τρέχεις
αδιάκοπα αφήνοντας κλεισμένες πόρτες
και βράδια που γυρνάς κλεφτά στη θαλπωρή
του λιμανιού του
που το μαχαίρι μετέωρο γλιστρά από το χέρι σου
Βράδια που το σκοτάδι σε καλεί μα
το λευκό του σε παγιδεύει.
Και τα φτερά σου τακτικά στολίζει στο
σαλόνι
Βράδια που η βροχή κυλά στο σώμα σου
πλένοντας το άρωμα σου και σε ψεκάζει
στοργικά σα γύρεις στο κρεβάτι
Βράδια όπως το χτεσινό
Βράδια όπως και απόψε

~~ΜάρΙΕλ~~

Φτερά

Κάποτε έρχεται η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν
που όλοι κρίνονται για αυτά που έκαναν ή
όχι
που όλα τελειώνουν και αρχίζουν ξανά
τι θα κανες?
αν η στιγμή που λέγεται για μας ήτανε τώρα?
θα μενες , θα φευγες?
θα ξερες?
Ακόμα ένα χελιδόνι στο δρόμο για τη ξενιτειά ή
μήπως ένα σπουργίτι πιστό στη πόλη?
Τι είσαι?
και γω τι θα θελα..
Σιωπή και πεσμένα πούπουλα

Λόγια

Το ΜΑΥΡΟ είναι το νέο ΑΣΠΡΟ



Λόγια που γέρασαν πρόωρα
ίσως γιατί κανείς δε τα άφησε να πέσουν κάτω
ίσως γιατί τους δόθηκε αξία και δύναμη όταν ακόμα ήταν
της σκέψης ασύλληπτα μωρά
λόγια που μαράθηκαν και έφυγαν
ίσως γιατί αλλάξαν και μπέρδεψαν τα νοήματα
ίσως γιατί ειπώθηκαν στραβά
λόγια που είχαν δηλητήριο
ίσως γιατί κάποιοι τα πίστεψαν
ίσως γιατί άλλοι τα χλεύασαν
ίσως γιατί ήταν αλήθεια
ή ψέμματα
ή ότι άλλο υπάρχει.

κάστρα

Λυπάμαι το κορίτσι που ξέσκεπο τα βράδια

Από τη κλειδαρότρυπα

Σε βάζει στα όνειρα της

Και το πρωι υψώνει πόρτα πιο ψηλή

Και ανοίγει πάλι τρύπα

Ευχόμενο να μη τη δεις

Εκλιπαρώντας να τη ψάξεις

Σταγόνες μαύρης θάλασσας στολίζουν το λαιμό της

Κι ας εiν' τα μάτια σοβαρά

Πίσω τους άλλο έργο

Ταλέντο της πραγματικό να ξέρει να θυμάται

Και ν'αγνοεί τη θύμηση μαζεύοντας ρολόγια.

Ξεπλένοντας τη θύμηση ντύνεται την ημέρα.

MarIEl

Απαγορεύεται η αναδημοσίεση χωρίς την άδεια της μυστικοκρατώρισας!

Ο ορισμός του ονείρου

Όνειρα..
Σαν ταξιδιάρικα πουλιά συνήθως φεύγουν πριν προλάβεις να τα πιάσεις
Και σε αφήνουν να αιωρήσε στο καινό χαζεύοντας πεσμένα πούπουλα
Ο αέρας τα παρασέρνει και η θύμηση τους χάνεται καθώς απομακρύνονται
Πώς να προλάβεις?
Με τι κουράγιο να πιαστείς απ’την ουρά του χαρταετού για να τα ακολουθήσεις..
Όταν ο ουρανός σου χάνεται πώς να την εντοπίσεις..
Κι άμα χαθούν πως πάλι να γυρίσεις
Σ’αυτό που ήσουνα πριν να τα ονειρευτείς.
Ο ουρανός μου έχει γεμίσει ορχιδέες
Και τα λουλούδια τους κρυμμένα μυστικά
Ο φόβος μου μην πέσουν, μην μαυρίσουν..
Μοιάζει σαν να παρακαλάω να συμβεί για να δικαιολογώ τον πόνο μου
Που θα ναι μεγαλύτερος από το πιο μακρύ λιβάδι
Μοιάζει να ψάχνω τη λύτρωση διώχνοντας το αηδόνι μου
Βαφτίζοντας το χήνα
Για να χαθεί και να μπορώ να κλαίω για τα όνειρα μου.



" Είναι διγαμία να αγαπάς και να ονειρεύεσαι " Ο.Ε.


Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μυστικών χωρίς την αναφορά στη πηγή τους!!