Λυπάμαι το κορίτσι που ξέσκεπο τα βράδια
Από τη κλειδαρότρυπα
Σε βάζει στα όνειρα της
Και το πρωι υψώνει πόρτα πιο ψηλή
Και ανοίγει πάλι τρύπα
Ευχόμενο να μη τη δεις
Εκλιπαρώντας να τη ψάξεις
Σταγόνες μαύρης θάλασσας στολίζουν το λαιμό της
Κι ας εiν' τα μάτια σοβαρά
Πίσω τους άλλο έργο
Ταλέντο της πραγματικό να ξέρει να θυμάται
Και ν'αγνοεί τη θύμηση μαζεύοντας ρολόγια.
Ξεπλένοντας τη θύμηση ντύνεται την ημέρα.
MarIEl
Απαγορεύεται η αναδημοσίεση χωρίς την άδεια της μυστικοκρατώρισας!
10 σχόλια:
Καλημέρα . . .:)
Ωραίο κείμενο ντυμέτο με εκπληκτική εικόνα :)
Καλημέρα :)
Ξεπλένεται όμως η θύμηση?
Της λήθης το πηγάδι δεν είναι όσο βαθύ φαίνεται...
Πολύ πολύ όμορφο
Ένα πνεύμα
Μπράβο, πολύ μεστό παρά τη νεανικότητά σου!
Πολυ ωραιο! Καληνυχτα απο εμενα!
Καλημέρα και καλωσήρθατε!!
@ πνεύμα
Ξεπλένεται πνεύμα μου απλά προσωρινά . . Μέχρι το επόμενο βράδυ και μέχρι να σπάσει ο κύκλος. .
@ adaeus,eximnos,lockheart
Χαίρομαι πολύ που σ'άρεσε!
@
Σταγόνες μαύρης θάλασσας ε...
και ταλέντο να ξέρει να θυμάται ε...
Ένα κορίτσι στο κάστρο... ε...
Μου θυμίζεις μια παγίδα.Κύκλος λέγεται.Μπαίνεις και δεν μπορείς να βγεις.
kalhmera...teloio....kai gia na to synexiso..«σήκω από τον ύπνο σου, σήμερα θα αποδράσουμε στ’ αλήθεια, ντύσου να φύγουμε, μάζεψε τα και έλα να αγγίξεις αυτά που ονειρεύεσαι….»
μην το λυπάσαι αυτό το κορίτσι, κάτι κερδίσει και αυτό από όλη την ιστορία, μπορεί να γίνεται πιο δυνατή. Πολύ ωραίο τραγούδι
καλώς σε βρήκα!!!
Δημοσίευση σχολίου