Την αγαπούσε κι αυτή τον αγαπούσε πίσω
Τα φιλιά του ρουφούσαν από μέσα της όλο το παρελθόν της και το μέλλον ή έστω αυτό σκόπευαν
Δεν επιθυμούσε τίποτα άλλο
Τον δάγκωνε, τον ροκάνιζε, τον έγλειφε
Τον ήθελε όλο μέσα της
Σώο και ασφαλή για πάντα
Οι μικρές τους κραυγές φτερούγιζαν πίσω από τις κουρτίνες
Τα μάτια της πάλευαν να μη τους ξεφύγει τίποτα
Το βλέμμα της καθήλωνε τα χέρια του, τους καρπούς του, τους αγκώνες του
Εκείνος κράτησε σφιχτά το χέρι της ώστε η ζωή
Να μη μπορεί να τη τραβήξει μακριά από αυτή τη στιγμή
Ήθελε το μέλλον να σταματήσει
Ήθελε να χαθεί με τα χέρια της περασμένα γύρω του
Ή να ζήσει έτσι για πάντα ή ότι άλλη επιλογή παρόμοια υπάρχει
Η αγκαλιά της ήταν ένα τεράστιο πιεστήριο
Με σκοπό να τον τυπώσει πάνω στα κόκαλα της
Τα χαμόγελα του ήταν περάσματα σε μέρος μαγικό
Όπου ο αληθινός κόσμος δε θα ερχότανε ποτέ
Τα χαμόγελα της ήταν ιστοί αράχνης
Για να ξαπλώνει ακίνητος μέχρι εκείνη να πεινάσει
Τα λόγια του ήταν στρατός κατακτητών
Τα γέλια της απόπειρες δολοφονίας
Το βλέμμα του ήταν σφαίρες, στιλέτα εκδίκησης
Οι ματιές της ήταν φαντάσματα που περιμέναν στις σκοτεινές γωνίες δέσμια σε τρομακτικά μυστικά
Οι ψίθυροι του ήταν μαστίγια και στρατιωτικές μπότες
Τα φιλιά της ήταν δικηγόροι που έγραφαν ατάραχοι
Τα χάδια του ήταν το τελευταίο άγκιστρο ενός εξορισμένου
Τα ερωτικά της κόλπα ήταν οι σκουριασμένοι ήχοι κλειδαριάς
Και οι βαθιές κραυγές τους σερνόταν πάνω από τα πατώματα
Σαν ζώο που σέρνει πίσω του παγίδα
Οι υποσχέσεις του ήταν κόλπα χειρούργου
Οι υποσχέσεις της του έγδαραν το κρανίο
Θα φτιάχνε ένα περιλαίμιο με αυτό
Οι όρκοι του εξάντλησαν όλα τα εφόδια της
Της έμαθε να δένει το κόμπο της αγάπης
Στο πίσω μέρος του μυστικού της συρταριο
Τα ουρλιαχτά τους κόλλησαν στο τοίχο
Τα κεφάλια τους χωρίστηκαν στον ύπνο σαν τα δύο μισά
ενός κομμένου πεπονιού, αλλά ο έρωτας δε σταματά εκεί
Στον μπερδεμένο ύπνο τους αντάλλαξαν πόδια και χέρια
Στον ύπνο τους τα μυαλά τους πήραν όμηρο το ένα του αλλουνού
Και το πρωί φορούσε ο ένας το πρόσωπο του άλλου
Ted Hughes
μετάφραση Μάριελ
Αυτό το ποίημα το έγραψε ο Hughes για τη γυναίκα του Silvia Plath επίσης ποιήτρια. Η σχέση τους υπήρξε θυελλώδης και οδήγησε τη Σίλβια στην αυτοκτονία. Παρόλα αυτά το συγκεκριμένο ποίημα το βλέπω σαν φωτογραφία του έρωτα από την άγρια πλευρά του..
Κάτι οι περιγραφές, κάτι οι έντονες εικόνες, δε ξέρω!
22 σχόλια:
ΠΡOΣOXH!!
κάποιος blogger με το όνομα fox στέλνει σχόλια με link που είναι υιοι!!
το μύνημα που έσβησα πάνω έγραφε sorry.look here και το here ήταν λινκ προς κάποιο υιο ευτηχώς αντέδρασε το αντιvirus μου και δε το κόλησσα
Πείτε όσο πιο πολύ κόσμο μπορείτε να χει το νου του!!
Φιλάκια καληνύχτας
Δεν είναι η άγρια πλευρά του έρωτα. Είναι απλά η ηδονή. Γιατί αν το καλοσκεφτείς ο έρωτας έχει και λίγο θάνατο όσο γκροτέσκ και αν ακούγεται αυτό.
Καλή σου μέρα.
@ νίκος
Δίκιο έχεις, αλλά μαζί με θάνατο είναι και ανάσταση μαζί!
φιλάκια καλημέρας να μου έρχεσαι!
Να περιμένεις :)
Παιχνίδια του μυαλού.Τίποτα παραπάνω.Ο έρωτας έχει να κάνει με την προσωπική αντίληψη του καθενός.Ωραία προσέγγιση.
Τι σε έκανε να το μεταφράσεις; (δεν σε ρωτάω για να απαντήσεις σε μένα, αλλά σε σένα).
@ diage
O έρωτας έχει πολλά πρόσωπα και το ίδιο άτομο μπορεί να τον βιώσει με άλλο τρόπο
@ stiliano
M'αρέσει φοβερά σα κείμενο το προτότυπο και ήθελα να το μοιραστώ, πιστεύω είναι μια πάρα πολύ καλή περιγραφή του έρωτα και των διάφορων φάσεων του..
Αν σ'άρεσε όμως δε μας είπες!
Φυσικά και μου άρεσε. Σε ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σου αυτά τα τόσο έντονα συναισθήματα!
Φιλιά!
συγκλονιστικό..
απλά υπέροχο!! ας αφιερωθεί λοιπόν σε όσους κρύβουν κάποιο πρόσωπο στις καρδιές τους...
Καλά να περάσεις το σκ!!
@ desposini
να σαι καλά γλυκιά μου! welcome!
@ μελισσάκι μου
σ'ευχαριστώ μελισσούλα και συ το ίδιο!
Δεν είναι ρούχο νυφικό του έρωτα το φόρεμα, δεν είναι μες την εκκλησιά να μου κρατάς το χέρι, είναι να μου κρατάς το χέρι μέχρι το χέρι μου να γίνει χώμα, είναι κοστούμι νεκρικό του έρωτα το φόρεμα.
(ένα μικρό δικό μου ποιηματάκι)
Mariel έχεις μια πρόσκληση. Την καλημέρα μου.
Ηδονικά συγκλονιστικό!
αν και σε ένα σημείο (μια γραμμούλα) με αποσυντόνισε εντελώς, διέλυσε τη μαγεία. ΄Ισως, το συγκεκριμένο σημείο μόνο...να το αδίκησε η μετάφραση
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
@ Γλαρένια μου
ποια γραμμούλα γλαρένια μου?
Να δω αν φταίει η μετάφραση μήπως το διορθώσω!
@ poe
πολύ καλό, ακριβώς γιατί ο πραγματικός έρωτας κρατά για πάντα ή αυτό είναι η αγάπη?!
@ νίκος
Σ'ευχαριστώ πολύ για τη πρόσκληση η επόμενη ανάρτηση θα ναι το παιχνίδι!
φιλί καλής νύχτας
Δεν εννοώ ακριβώς αυτό, δεν είναι ανάγκη να κρατήσει για πάντα, απλά το τέλος κάθε έρωτα είναι ένας μικρός θάνατος, παίρνει κι άλλη ανάλυση απλά τώρα θέλω να κάνω ένα πόστ για ένα στοιχειωμένο σπίτι που επισκεύθηκα πριν λίγο και δεν θέλω να χάσω τον ειρμό
Έχεις γούστο... Μπράβο...
Το σημερινό μου θέμα είναι επίσης δική μου μετάφραση/παράφραση/αλληγορία ;))))
Καλησπέρες...
@ poe
ενδιαφέρον θέμα, θα μπω να το δω.
Πάντως αξίζει η περετέρω ανάλυση για αυτό που συζητάμε.Θα ταν ωραίο αν έκανες ένα post.
Και σ'αυτό έχεις δίκιο το τέλος είναι πάντα ένας μικρός θάνατος, ίσως γιατί κατά τη διάρκεια ενός έρωτα το εγώ γίνεται εμείς και μετά ο διαχωρισμός έχει κάτι από θάνατο
@ love and poison
καλωσήρθες
σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Καλή σου ημέρα.
Σου έστειλα e-mail στο gmail....παρακαλώ να χρησιμοποιήσεις το τηλέφωνο που σου άφησα....βλέπεις δεν πήρα τίποτε από εσένα κι ο πίνακας είναι έτοιμος!
Βδομάδα καλή!!!
Δημοσίευση σχολίου