Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

παιχνίδι

Ακολουθώντας τη πρόσκληση του φίλου nikosm αυτή η ανάρτηση γίνεται με θέμα ένα blogοπαίχνιδο με θέμα ένα ποίημα που αντιστέκεται στη κακογουστιά της εποχής μας..
Οι κανόνες
1) Διαλέγουμε ένα ποίημα ( που μας αρέσει ) το οποίο πιστεύουμε πως είναι αντίθετο σε αυτά που μας δημιουργούν δυσφορία/ανεβάζουν πίεση/τεντώνουν τα νεύρα
2) καλούμε άλλα 4 άτομα να κάνουν το ίδιο..

Είχα πολλές σκέψεις για το τι να γράψω και κατέληξα στο τελευταίο ποίημα του Μαρκές που το άφησε σαν "πνευματική διαθήκη" για τον κόσμο που τον αγάπησε. Ελληνική μετάφραση δεν υπάρχει οπότε δυστυχώς βασίζεστε σε μένα !


οι μαριονέτες



Αν μπορούσε ο Θεός για μια στιγμή
να ξεχάσει πως είμαι μια παλιά κούκλα
και να μου δώσει ένα ψήγμα ζωής,
Πιθανώς να μην έλεγα όλα όσα σκέφτομαι αλλά
σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα όσα λέω

Θα έδινα αξία στα πράγματα
όχι με βάση το πόσο κοστίζουν
αλλά το τι σημαίνουν

Θα κοιμόμουν λίγο,
θα ονειρευόμουν πολύ.
Ξέρω βλέπετε πως για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια μας
χάνουμε 60 δευτερόλεπτα φως.

Θα περπατούσα όταν οι άλλοι κοντοστέκονται
Θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμούνται

Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλάνε
και αχ!
πόσο θα απολάμβανα ένα νόστιμο χωνάκι παγωτό

Αν ο Θεός μου έδινε ένα ψήγμα ζωής
θα ντυνόμουν απλά
θα έριχνα τον εαυτό μου
κάτω από τις ακτίνες του ήλιου
αφήνοντας εκτεθειμένο όχι μόνο
το σώμα μου μα και τη ψυχή μου την ίδια

Θεέ μου, αν είχα καρδιά
θα έγραφα το μίσος μου στο πάγο και θα



περίμενα να ανατείλει ο ήλιος.

Με ένα όνειρο του Βαν Γκογκ
θα ζωγράφιζα στα αστέρια


ένα ποίημα του Μπενεντέτο
και ένα τραγούδι του Σερράτ


θα ταν η ωδή μου στο φεγγάρι.

Με τα δάκρυα μου θα πότιζα τριαντάφυλλα
για να νιώσω το πόνο απ' τα αγκάθια τους
και την ενσάρκωση του φιλιού
από τα πέταλα τους
Θεέ μου, να χα μονάχα ένα ψηγματάκι ζωής

Δε θα άφηνα ούτε μια μέρα να περάσει
χωρίς να δηλώσω την αγάπη μου
σ' αυτούς που αγαπώ


Θα έπειθα κάθε γυναίκα και κάθε άντρα
πως είναι οι αδυναμίες μου
και θα χαιρόμουν να μαι
ερωτευμένος με τον έρωτα

Θα υποδείκνυα στους ανθρώπους πόσο λάθος κάνουν
που παύουν να ερωτεύονται όταν μεγαλώσουν-
μη ξέροντας ότι ο έρωτας τους κρατά μακριά από τα γηρατειά

Στο παιδί θα έδινα φτερά
μα θα το άφηνα να μάθει να πετάει μοναχό
Στους γέρους θα δίδασκα πως ο θάνατος
δεν έρχεται με την ηλικία αλλά με τη λησμονιά
Έμαθα τόσα πολλά από σας. . .

Έμαθα πως όλοι θέλουν να
ζήσουν στη κορυφή του βουνού
χωρίς να καταλαβαίνουν πως η
πραγματική ευτυχία βρίσκεται
στο τρόπο που θα σκαρφαλώσεις τη πλαγιά

Έμαθα πως όταν το νεογέννητο
ζουλά το δάχτυλο του πατέρα για πρώτη φορά
με τη τόση δα παλάμη του
τον κάνει δικό του για πάντα.

Έμαθα πως ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα
να κοιτά από ψηλά τους άλλους
μόνο όταν το κάνει για να
τους βοηθήσει να σηκωθούν.
Έμαθα τόσα από σας, αλλά στο τέλος
τα πιο πολλά θα χαθούν όταν με βάλουν στη βαλίτσα
δυστυχώς θα πεθάνω.


Gabriel Garcia Marques
μετάφραση από τα αγγλικά MarIel


Σ'αυτό το μικρό παιχνιδάκι θέλω να πάρουν τη σκυτάλη
η γλαρένια , η φεγγαραγκαλιά , ο stiliano και η μελισσούλα!

23 σχόλια:

fish eye είπε...

καλημερα..
πολυ ομορφο ποιημα..ποιανου ειναι;
ομορφα λογια,σωστα..
θα προσπαθησω να βρω κι εγω αν και δεν εχω γνωσεις απο ποιηση..
σ ευχαριστω πολυ
φιλια

Mariel είπε...

Του Gabriel Garcia Marques
είναι φεγγαραγκαλιά μου
να χεις μια όμορφη μέρα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Καλή σου μέρα και σ' ευχαριστώ για την πρόσκληση.
Το γνωρίζω το συγκεκριμένο ποίημα του
Gabriel Garcia Marques. ΄Οχι πως τον έχω μελετήσει, αλλά το έλαβα με mail προ 2 ετών.
Επειδή λοιπόν τούτο το ποίημα είναι αντιπροσωπευτικό των προβλημάτων που ταλαιπωρούν τον σημερινό άνθρωπο (καθημερινά, συναισθηματικά, κοινωνικά κ.α.), καλύπτει δηλαδή τα πάντα, εγώ που επιμένω ρομαντικά, τρυφερά και ...ερωτικά (μη γελάς...σε βλέπω...), θα σε παραπέμψω στην από 22/1 συμμετοχή μου, στο άλλο παιχνίδι που παίξαμε περί ποίησης.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Mariel καλή σου μέρα και ευχαριστώ για την ανταπόκριση στο παιχνιδάκι.

Επίτρεψέ μου όμως μια διόρθωση. Το ποίημα αυτό δεν είναι του Marquez. Για να είμαι πιο ακριβής θα σου πω ότι το ποίημα γράφτηκε από κάποιον Johnny Welch την περίοδο που ο Marquez ήταν στο νοσοκομείο. Το ποίημα θεωρήθηκε ως το αντίο του ποιητή αλλά όταν άρχισε να καλυτερεύει διαπιστώθηκε πως δεν το είχε γραψει αυτός αλλά ο Welch ο οποίος το έκανε για να δείξει πώς κάποιος μπορεί να γράψει κάτι και να μην του αναγνωρίζεται απλά επειδή δεν είναι γνωστός.

Αν πατήσεις στο google: Gabriel Garcia Marquez The Puppet θα πάρεις αρκετά αποτελέσματα που αναφέρονται σε αυτή την ιστορία.

Βέβαια, να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο Marquez δεν σχολίασε ποτέ το περιστατικό αυτό και το ποίημα. Παραμένει ακόμα μυστήριο αν τελικά το έγραψε αυτός αν και πλέον είναι αποδεκτό από τους περισσότερους ότι δεν είναι δικό του το ποίημα.

Ιμμαήλ είπε...

Καλημέρα mariel και καλή εβδομάδα!!
σε ευχαριστώ για την πρόσκληση και ψάχνω κιόλας για το ποιήμα!!

kwstask είπε...

Καλησπερα κι απο εμενα.Πρωτον εισαι κουκλαρα!(Δεν πιστευω να μου"κοψεις" το σχολιο για το κοπλιμεντο??)και δευτερον υπεροχο ποιημα.Οποτε θελεις περνα απο τα μπλογκ μου.Συνηθως βρισκομαι στο kinwniawramiden2.blogspot.com Σε περιμενω!.....

Mariel είπε...

@ γλαρένια μου

ομολογώ πως πήγα να σου γκρινιάξω λίγο που με παραπέμπεις σε άλλο παιχνίδι αλλά ο γλάρος είναι πάρα πολύ ταιριαστό ποίημα για αυτό το παιχνίδι.
Δε το είχα διαβάσει πολύ καλό ..
"Είσαι σήμερα μονάρχης
κι' ώσαμε αύριο δεν υπάρχεις..."
και αληθινό. . .
φιλιά όμορφης νύχτας

Mariel είπε...

@ nikosm

Εγώ αυτό το ποίημα πρώτη φορά το διάβασα σε μια αφίσα στο τοίχο ενός τυπογραφείου και μόλις γύρισα σπίτι το έψαξα..
Ομολογώ δε το ξερα πως το ποιος τελικά το έγραψε είναι αμφιλεγόμενο!
Το post δε το αλλάζω αν και πιστεύω πλέον πως εσύ έχεις δίκιο..
Αν είναι θα παραπέμπω όποιον τυχόν ενδιαφερθεί στο σχόλιο σου!
φιλάκια γλυκά καληνύχτας

Mariel είπε...

@ μελισσάκι

χαίρομαι που δέχτηκες τη πρόσκληση μελισσούλα,είμαι σήγουρη πως θα διαλέξεις κάτι ωραίο!
Φιλιά γλυκά

@ kvstask

Καλωσόρισες και σε ευχαριστώ!
Φιλιά καλής βδομάδας

Ανώνυμος είπε...

Κανένα πρόβλημα. Δεν το είπα για να το αλλάξεις - απλά για ενημέρωση. Καλό σου βράδυ.

SparksScribbler είπε...

Αγαπημένος...

(έχεις πρόσκληση...)

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Τι κάνεις κούκλα μου ;εσύ και η γλυκειά μαμά σου, φιλάκια!

Γιώργος_Κ είπε...

Το ποίημα καλή μου, λέγεται πως δεν γράφτηκε από την πένα του Μάρκες, αλλά από κάποιον ανώνυμο, που οικειοποιήθηκε το όνομα του Μάρκες (καθ' ότι εμπορικός συγγραφέας) προκειμένου, το πιθανώς αληθινό περιστατικό με το κοριτσάκι, να συγκινήσει εκατομμύρια κόσμου στο διαδίκτυο. Όπως κι αν έγινε η "κλοπή" και με όποιο κίνητρο, σταθήκαμε τυχεροί που το διαβάσαμε. Η δημοσιότητά του άλλωστε προέκυψε από το μπέρδεμα που προκάλεσε η "κλοπή".

Sotona Dos είπε...

Eγω στη φωτο
sorry no cοment

Mariel είπε...

@ your highness queen elisabeth

Σ'ευχαριστώ πολύ!!
Όνειρα γλυκά

@ αχτιδούλα

Καλά αγάπη, τρέχω σαν τη τρελή να προλάβω , ευτυχώς η διοργάνωση πάει πάρα πολύ καλά! Ξανα 1000 ευχαριστώ για το έργο άρεσε σε όλους!

@ γιώργος_κ

μμμ.. μου είπε και ο νίκος γιώργο μου πάνω, το άφησα έτσι όμως και από το σχόλιο του νίκου πάνω φαίνεται το σωστό!
Αλλά όπως είπες άσχετα με το ποιος υπογράφει τελικά το κείμενο είναι πολύ δυνατό πιστεύω και τα μυνήματα του αληθινά

@ stereotype

Δεν το κατάλαβα το σχόλιο σου ,συγγνώμη. Αν θες μου εξηγείς!


Σε όλους όνειρα γλυκά πάω να παραδοθώ στο Μορφέα !!!

Sotona Dos είπε...

ναι επειδη κολλησα
ξεχασα το κολλησα.

Eclipse είπε...

πολύ όμορφη η επιλογή σου :) και καλή μετάφραση ;)

Ιμμαήλ είπε...

Μια ζεστή καλημέρα!

Stiliano είπε...

Μπράβο Μάριελ
απίθανη προσέγγιση. 'Ετσι σε θέλω. Σορρυ που την έκανα.
Πολλά φιλιά!!!!

Mariel είπε...

@ stereotype

κακώς κόλησσες! εδώ είμαστε μια όμορφη παρέα που λέμε ότι μας έρθει δε πρέπει να κολλάς να πεις οτιδήποτε!
φιλιά

@ daisy

Σε ευχαριστώ πολύ παπίτσα μου!
Καλωσόρισες στο σπιτάκι με τα μυστικά!

@ Stiliano

Σ'ευχαριστώ stiliano μου!!
δε πειράζει , είπαμε δε σου κρατώ κακία! Εσύ γράφεις ωραία δικά σου κείμενα
φιλιά γλυκό απόγευμα

Mariel είπε...

Καλό απόγευμα μελισσάκι μου!!! Τελικά με τη ζωγραφιά για την έκθεση τι έγινε? Θα μου τη στήλεις?
Φιλί γλυκό

Σπύρος είπε...

Ποσο μακρυά ειμαστε απο αυτά τα λόγια .....πάρα πολυ

Mariel είπε...

Kαλωσόρισες Αλέξανδρε,
θα έρθω μια βόλτα!
Φιλιά πολλά